“Come On” is a blues rock song. It talks about going after what you want, fighting for justice and for what you believe. It’s a very guitar oriented track with a frenetic fast riff. A lot of layers (overdubs) with fuzz and overdrive. And layers of vocals during the chorus which I overdubbed myself and doubled the melody with the guitar. Last but not least, I got the honor to have Joe Bonamassa for the second half of the solo. He killed it! Joe is an amazing artist and human being. – Artur Menezes

De Braziliaanse bluesrockgitarist Artur Menezes, momenteel gevestigd in Los Angeles, won de 'Gibson / Albert King Award' voor beste gitarist tijdens de International Blues Challenge 2018 in Memphis, waar hij ook de derde plaats behaalde in de algemene competitie, en zet zich met een dergelijke onderscheiding behoorlijk op de kaart.  In 2019 was hij de grote prijs winnaar in een wedstrijd gepromoot door snaar- en accessoirefabrikant Ernie Ball, waardoor hij de kans kreeg om op te treden op het Crossroads Guitar Festival van Eric Clapton.

In de periodes daarvoor toen hij nog in Chicago woonde, deed hij veel ervaring op door in  jamsessies te spelen met o.a. John Primer, Charlie Love, The Silky Smooth Band, Linsey Alexander, Phil Guy, Brother John en Jimmi Burns. Ondertussen stond hij al op de affiche van een aantal grote festivals in zijn thuisland Brazilië. Bij ons is Menezes nog wat minder bekend, want hij was hier enkel in 2014 op het Augustiblues Fest. in Estland te zien, maar daar zal nu met het horen van het nieuwe album snel verandering in komen.

In 2008 verscheen zijn titelloze EP die hij met Os Caras had opgenomen. Twee jaar later ligt daar zijn eerste full album "Early To Marryen", dat in 2012 wordt opgevolgd door de EP "I Ain’t Got You" en in 2013 zijn tweede full album met simpel weg de titel "#2", gevolgd door het album "Drive Me" in 2015. "Keep Pushing" is het vierde studio album dat in 2018 verscheen met daarop tien originele songs die door Artur werden geschreven. Gitaarvirtuoos Jos Smith is producer en speelt mee op een viertal nummers als ritme gitarist. Hetgeen we nu  ook ongeveer kunnen zeggen van Menezes' vijfde album "Fading Away", dat op 30 oktober zal verschijnen en dat wederom  zijn indrukwekkend gitaarwerk toont, zijn geïnspireerde zang en songwriting, in 10 originele composities. Het album is geproduceerd door Josh Smith en bevat gastoptredens van zowel Smith als Joe Bonamassa.

De opener en meteen de titeltrack drijft op een funky beat die hoorbaar geërfd is van de Band Of Gypsies, maar kruisbestuivingen van Voodoo Chile en Cream's Clapton zijn hier ook nooit in weg, al toont deze song echter geen verwarrende originaliteit. Ondersteund door Carey Frank's Hammond orgel, doet het lome "Devil's Own" denken aan vroeger werk van Robin Trower. In het derde nummer "Come On" (zie video) verschijnt Joe Bonamassa en dit leidt natuurlijk al snel tot een gitaarduel. Het instrumentale "Northeast", dat Artur Menezes' geboortestreek oproept, neemt de luisteraar mee naar de periode van Jeff Beck, op een even swingend als pakkend Zuid-Amerikaans ritme. Na het uitbundige "Fight For Your Love" krijgen we het rustig funky "Free At Last", en ontdekken we een ander facet van gitarist Menezes, meer jazzy in de lijn van Larry Carlton of wijlen Roy Buchanan. Na het langzame R&B nummer "Until I Can See" sluit "Green Card Blues" het album af, een nummer dat opnieuw Cream oproept, evenals natuurlijk Jimi Hendrix.

Er is dus genoeg variatie op dit album, in songs die variëren van blues, tot rock en soul, en zijn dan ook een plezier om naar te luisteren. Songs waarin hij met mooie tempo wisselingen steeds een verrassend effect weet te creëren. Al met al is "Fading Away" een heerlijk album, waarop Artur Menezes aantoont deze facetten van de blues dan ook te beheersen.